تسنیم

مطالب قرآنی: مقالات-حدیث-گزارش-درباره قرآن-پند بزرگان-کتابشناسی-علوم قرآنی-حفظ قرآن-شان نزول-پرسش و پاسخ-آیامیدانید-دین و زندگی

تسنیم

مطالب قرآنی: مقالات-حدیث-گزارش-درباره قرآن-پند بزرگان-کتابشناسی-علوم قرآنی-حفظ قرآن-شان نزول-پرسش و پاسخ-آیامیدانید-دین و زندگی

تفسیر ابو حمزه ثمالی

 

قرآن

ثابت بن دینار ابو حمزه ثمالی ازدری (متوفای 148) از بزرگان اهل حدیث و مقربان درگاه اهل بیت (علیهم السلام) شمرده می‌شود.

فضل بن شاذان روایت می‌کند که امام علی بن موسی الرضا درباره او فرمود: « ابو حمزه ثمالی، لقمان ( یا سلمان ) زمان خود بود». او محضر پربرکت سه امام معصوم: علی بن الحسین، محمد بن علی و جعفر بن محمد (علیهم السلام) را تماما و برهه ای از دوره امامت موسی بن جعفر را درک کرده و مورد عنایت آنان بوده است.

صدوق، نجاشی، طوسی، ابن داود و علامه حلی او را مورد اعتماد دانسته اند.

ابن ندیم درباره او می‌گوید: « او از نخبگان ثقات است». سید حسن نصر نیز او را چنین ستوده است: « بزرگ شیعیان کوفه بود و همگان از سخن او شنوایی داشتند ».

صارم الدین درباره او می‌گوید: « او نماد تشیع و شاخصه شیعیان شمرده می‌شود».

فضل بن شاذان روایت می‌کند که امام علی بن موسی الرضا درباره او فرمود:

« ابو حمزه ثمالی، لقمان ( یا سلمان ) زمان خود بود».

برخی از رجالیان عامه او را به سبب تشیع قدح کردند، ‌ولی حاکم نیشابوری او را توثیق کرده و در « المستدرک » از او روایت کرده و سند آن را _طبق نظر بخاری و مسلم _ صحیح دانسته است.

حاکم می‌گوید: « قدحی جز به دلیل انتساب او به تشیع،‌ درباره او گفته نشده؛ در صورتی که شیخین (بخاری و مسلم ) از او روایت دارند».

 بزرگان اهل حدیث (از اهل سنت ) به همین دلیل، ‌به قدح رجالیان ارجی ننهاده و از او بسیار روایت کرده اند؛ از جمله: ترمذی، ابن ماجه، خطیب بغدادی، ابن ابی شیبه، ابو جعفر طحاری، حاکم نیشابوری، ابن قتیبه، ابو نعیم و جز آنان... .(1)

او تفسیری روایی دارد که از منابع تفسیری معتبر  شمرده شده و مفسرانی همچون طبری ، طبرسی ، قرطبی ، عیاشی و غیرهم از آن نقل کرده اند و اخیرا دانشمند محترم عبد الرزاق حرزالدین به گردآوری و تحقیق آن پرداخته و به چاپ رسانده است. تفسیری است دقیق، عمیق و قابل اعتماد.(2)

 

منبع:

1- معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ج1 ص423

2- همان، ج2، ص147

 

منبع: http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=41462

 

14 معصوم

 

وبلاگ ۱۴ معصوم ارائه دهنده مطالب ۱۴ معصوم علیهم الاسلام

جهت دسترسی به مطالب این وبلاگ روی لینک زیر کلیک نمایید:

http://14masoom.parsiblog.com

مدیریت: علی کریمی

برایم بگو ایمان چیست؟

 


 

فردی در باره ایمان و تعریف آن از امیر مومنان – که درود و سلام خدا برو و خاندانش باد – پرسید. امام با بیانی شیوا منطقی و منظم بیان فرمودند که :

 

«ایمان بر چهار پایه استوار است :

    الف- صبر

    ب-   یقین

    ج-   عدل

    د-   جهاد

الف- صبر نیز بر چهار پایه قرار دارد .

    1- شوق ،

    2- هراس ،

    3- زهد

    4- انتظار.

 

 آن کس که اشتیاق بهشت دارد ، شهوت‌هایش کاستى گیرد ،

 و آن کس که از آتش جهنّم مى ترسد ، از حرام دورى مى‌گزیند ،

• و آن کس که در دنیا زهد مى ورزد ، مصیبت را ساده پندارد ،

 و آن کس که مرگ را انتظار مى کشد، در نیکى‌ها شتاب مى‌کند .

 

ب- یقین نیز بر چهار پایه استوار است :

    1- بینش زیرکانه ،

    2- دریافت حکیمانة واقعیت‌ها ،

    3- پند گرفتن از حوادث روزگار ،

    4- و پیمودن راه درست پیشینیان .

 

 پس آن کس که هوشمندانه به واقعیت ها نگریست ، حکمت را آشکارا بیند ،

 و آن که حکمت را آشکارا دید ، عبرت آموزى را شناسد ،

 و آن که عبرت آموزى را شناخت، گویا چنان است که با گذشتگان مى زیسته است .

 

ج- عدل نیز بر چهار پایه بر قرار است :

    1- فکرى ژرف اندیش ،

    2- دانشى عمیق و به حقیقت رسیده ،

    3- نیکو داورى کردن

    4- استوار بودن در شکیبایى .

 

• پس کسى که درست اندیشد به ژرفاى دانش رسید

 و آن کس که به حقیقت دانش رسید ، از چشمة زلال شریعت نوشید ،

 پس کسى که شکیبا شد در کارش زیاده روى نکرده با نیکنامى در میان مردم زندگى خواهد کرد .

 

د- جهاد نیز بر چهار پایه استوار است :

    1- امر به معروف

    2- نهى از منکر

    3- راستگویى در هر حال

    4- و دشمنى با فاسقان

 

• پس هر کس به معروف امر کرد ، پشتوانه نیرومند مؤمنان است ،

• و آن کس که از زشتى‌ها نهى کرد ، بینى منافقان را به خاک مالید ،

• و آن کس که در میدان نبرد صادقانه پایدارى کند حقّى را که بر گردن او بوده ادا کرده است ،

 و کسى که با فاسقان دشمنى کند و براى خدا خشم گیرد ، خدا هم براى او خشم آورد ، و روز قیامت او را خشنود سازد» .

 

    متن کلام امام علیه السلام:

وَ سُئِلَ [علیه السلام] عَنِ الْإِیمَانِ فَقَالَ الْإِیمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى الصَّبْرِ وَ الْیَقِینِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ وَ الصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الشَّوْقِ وَ الشَّفَقِ وَ الزُّهْدِ وَ التَّرَقُّبِ فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّةِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ زَهِدَ فِى الدُّنْیَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِیبَاتِ وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ إِلَى الْخَیْرَاتِ وَ الْیَقِینُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى تَبْصِرَةِ الْفِطْنَةِ وَ تَأَوُّلِ الْحِکْمَةِ وَ مَوْعِظَةِ الْعِبْرَةِ وَ سُنَّةِ الْأَوَّلِینَ فَمَنْ تَبَصَّرَ فِى الْفِطْنَةِ تَبَیَّنَتْ لَهُ الْحِکْمَةُ وَ مَنْ تَبَیَّنَتْ لَهُ الْحِکْمَةُ عَرَفَ الْعِبْرَةَ وَ مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ فَکَأَنَّمَا کَانَ فِى الْأَوَّلِینَ وَ الْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى غَائِصِ الْفَهْمِ وَ غَوْرِ الْعِلْمِ وَ زُهْرَةِ الْحُکْمِ وَ رَسَاخَةِ الْحِلْمِ فَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ وَ مَنْ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ الْحُکْمِ وَ مَنْ حَلُمَ لَمْ یُفَرِّطْ فِى أَمْرِهِ وَ عَاشَ فِى النَّاسِ حَمِیداً وَ الْجِهَادُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الصِّدْقِ فِى الْمَوَاطِنِ وَ شَنَآنِ الْفَاسِقِینَ فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْکَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ الْکَافِرِینَ وَ مَنْ صَدَقَ فِى الْمَوَاطِنِ قَضَى مَا عَلَیْهِ وَ مَنْ شَنِئَ الْفَاسِقِینَ وَ غَضِبَ لِلَّهِ غَضِبَ اللَّهُ لَهُ وَ أَرْضَاهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ


نهج البلاغه حکمت 31 - معرفة اقسام الایمان