"سعد بن عبدالملک بن مروان" از دودمان بنی امیه بود. روزی، در حالی که بدنش سخت می لرزید و گریان بود،
نزد امام باقر(ع) رفت.
حضرت به فرمودند: ای سعد، این چه حاتی است که در تو مشاهده می کنم؟! چرا گریانی؟
سعد بن عبدالملک گفت: چرا ترسناک و گریان نباشم، در حالی که من از خانواده ای هستم که در قرآن مورد
لعن و غضب پروردگار قرار گرفته اند.
امام باقر(ع) فرمودند: ای سعد، غمگین مباش. تو از آنها نیستی. تو برحسب ظاهر منسوب به بنی امیه ای،
ولی در حقیقت از مایی.
سپس حضرت افزودند: مگر این آیه قرآن را نشنیده ای که خداوند متعال از قول حضرت ابراهیم(ع) می فرماید:
"فمن تبعنی فانه منی" ؟ (هرکس از من پیروی کند از من است.)
http://www.ghadeer.org
منبع: صفحه ی 533 و 534 شبکه ی پیام نمای جمهوری اسلامی ایران مورخ: شنبه/1384/12/13