پند

پندهای عارفانه اگر نیت خیر و درست باشد، کارها انجام می شود و روزگار می گذرد.

پندهای عارفانه اگر نیت خیر و درست باشد، کارها انجام می شود و روزگار می گذرد. آنچه برای ما می ماند منویات ماست. انسان در گرو نیات خویش است. مواظب باشیم که نیت کار خلاف و حرف خلاف و اندیشه خلاف نداشته باشیم. اگر کاری که در ظاهر بد بود انجام دادیم، اما نیت و هدف ما خیر بود، خداوند جبران می کند. هر چه نیت خیر و درست باشد، کارها هم صحیح و بی عیب خواهد بود و - ان شاء الله - مورد رضایت پرودگار قرار خواهد گرفت.                          مرحوم «آیةالله بهاءالدینى» منبع: شبکه پیام سیما

برگی از یک نوشته

وقتی برنامه زندگی ما بر اساس تکلیف و رضای حق تنظیم شود،...

- وقتی برنامه زندگی ما بر اساس تکلیف و رضای حق تنظیم شود، آن وقت خوردن ما، خوابیدن ما، راه رفتن ما، حرف زدن ما، و خلاصه زندگی و مردن ما، یکپارچه اخلاق می‌شود؛ یعنی یکپارچه کارهای مقدّس می‌شود. - انسان باید به خدا اتکا داشته باشد، از خدا نیرو بگیرد، از خدا قدرت بخواهد؛ و همین نماز است که به او نیرو می دهد. اگر این نماز نبود، آن سرباز مجاهد مجاهد نبود. - اگر انسان علاقه مند است که خود و فرزندانش تربیت اسلامی داشته باشند، یا می‌خواهد افرادی را تربیت کند، باید به مسئله نیایش و دعا و عبادت اهمیت بدهد. - عبادت برای عبادتگر واقعی پیمان است و صحنه زندگی وفای پیمان است. این پیمان مشتمل بر دو شرط اصلی است: یکی رهایی و آزادی از حکومت و اطاعت غیر خدا - اعم از هوای نفس و مطامع نفسانی و موجودات و اشیا و اشخاص؛ و دیگری تسلیم محض در مقابل آنچه خدا به آن امر می‌کند و به آن راضی است و آن را دوست می‌دارد. - نیت جان عمل است و - همان طوری که تن آدمی شریف است به جان آدمیت - شرافت عمل آدمی نیز بستگی به جان آن دارد؛ جان عمل چیست؟ «اخلاص» جان عمل است.                         از سخنان «شهید مطهری»     منبع: شبکه پیام سیما

مقابله با سختیها (۱)

شاید حوادث آن قدر بزرگ نباشند که ما تصوّر مى کنیم .

شاید حوادث آن قدر بزرگ نباشند که ما تصوّر مى کنیم . اگر انسان دنیا را بسیار مهم بشمرد و آن را محل راحتى بداند، سختیها و فقدانها و محرومیتهای آن بسیار بزرگ جلوه مى کند و تحمّل مصیبتهای آن بسیار دشوار مى شود . یکى از عوامل موفقیت در زندگى داشتن هنر کوچک سازى سختیهاست. نخست باید سختیهای را کوچک و سپس آنها را تحمل کرد. این کار راه تحمل پذیرى بیشتر سختیها را هموار می سازد. اصل کوچک سازى نقش مهمّى در کاهش تنشها دارد .  روشهاى کوچک کردن سختیها:  .1  یادآورى سختیهای بزرگتر: توجّه به سختیها و مصیبتهاى بزرگ سبب کوچک شمردن سختى موجود و کاهش تنش و فشار روانى مى شود. در برخى از حدیثها، این روش براى کاهش فشار روانى مناسب دانسته شده است . امام صادق (ع) می فرمایند: هرگاه به مصیبتى گرفتار شدى، مصیبت نبودن پیامبر خدا (ص) را به یاد آور که مردم به مصیبتى همانند آن دچار نشده اند و به مصیبتى همانند آن نیز گرفتار نخواهند شد . پیامبر خدا (ص) درباره نقش این مقایسه مى فرمایند: هر کس مصیبتى را بزرگ دانست آن مصیبت را با یاد آوری مصیبت من کوچک بشمرد. این مقایسه به مصیبت نبودن  اختصاص ندارد. در هر مصیبتى می شود به این مقایسه دست زد و فشار سختیها را کاهش داد. انسان هنگام بلاها همانند کبک سر خود را در برفْ پنهان مى کند و تصوّر مى کند که هیچ گرفتارىِ دیگرى وجود ندارد و هیچ مصیبتى بزرگتر از مصیبت او نیست و هیچ کس به اندازه او مصیبت ندیده است. اگر انسان قدرى از لاک خود بیرون آید و به فراتر از خود نیز نگاه اندازد ، خواهد دید که مصیبتهاى بزرگترى نیز وجود دارد . توجّه به این مصیبتهاى بزرگتر فشار روانى ما را کاهش می دهد . فراموش نکنیم که هیچ کس به اندازه خود ما نمى تواند به ما کمک کند . ما نباید به دشمنى براى خوشبختى و سعادت خود تبدیل شویم . برخى از افراد، با بزرگنمایى گرفتاریها، رنج خود را دوچندان مى کنند. برخى نیز پیوسته بلاى خود را با بلاهاى کوچکتر مقایسه مى کنند و بدین سان تیشه به ریشه خود مى زنند . کسى که به زندگیش علاقه مند باشد در پی راههایى براى بهبود زندگى است، نه سخت تر کردن آن. پس اگر به زندگى خود علاقه مندید، فعّالانه در پى یافتن روشهایى براى کاهش تنیدگى و کوچک سازى مصیبتها باشید که یکى از آنها یادآورى سختیهاى بزرگتر است. منبع: شبکه پیام سیما

تمثیلات (زکام)

آدمی وقتی زکام می شود، ...

بوی عالم حقیقت  زکام آدمی وقتی زکام می شود، دیگر بویی را احساس نمی کند. محبت دنیا برای انسان زکامی می آورد که بوی عالم حقیقت را استشمام نمی کند، در این صورت است که فکر می کند که آن عالم بویی ندارد. منبع: شبکه پیام سمیا

آموزه های دینی

«سعدی» در کتاب «گلستان»، خاطرات زیبایی از دوران جوانی و کودکی خود نقل می‏کند که بسیار نکته‏آموز و دل‏انگیز است. در یکی از این خاطرات، می‏گوید:

«سعدی» در کتاب «گلستان»، خاطرات زیبایی از دوران جوانی و کودکی خود نقل می‏کند که بسیار نکته‏آموز و دل‏انگیز است. در یکی از این خاطرات، می‏گوید:  یاد دارم که در ایام کودکی، اهل عبادت بودم و شبها‏ بر می‏خاستم و نماز می‏گزاردم . به زهد و تقوا بسیار تمایل داشتم. شبی در خدمت پدر - رحمةالله علیه - نشسته بودم و تمام شب چشم بر هم نگذاشتم و قرآن می‏خواندم. در آن حال، دیدم همه آنان که گرد مایند خوابیده‏اند. به پدر گفتم: از اینان کسی سر بر نمی‏دارد که نماز بخواند. خواب غفلت چنان اینان را برده است که گویی نخفته‏اند، بلکه مرده‏اند.  پدر گفت: تو نیز اگر می‏خفتی، بهتر از آن بود که در پوستین خلق افتی و عیب آنان گویی و بر خود ببالی. منبع: شبکه پیام سیما

تمثیلات (آبیاری عمل با نیت)

با آب شیرین می شود کشت کرد؛...

آبیاری عمل با نیت آب شیرین و آب شور با آب شیرین می شود کشت کرد؛ اما با آب شور نمی شود. آب شور بعضی از درختها را می خشکاند. کارهایی که انسان انجام می دهد همچون درختی است که می کارد و با نیاتش آن را آب می دهد. تا نیات خالص است، این درختها خرم و با شکوه اند؛ اما وقتی که نیات دیگری پا در میان می نهد، مثل این است که آب شور با آب شیرین مخلوط شود. به طور طبیعی، در چنین صورتی پژمردگی و خشگی درخت حتمی است. منبع: شبکه پیام سیما