عدالت در قرآن ( قسمت ۲۴ )

سوره آل عمران آیه  21 

 إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَیَقْتُلُونَ الِّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ

ترجمه فارسی

کسانی را که به آیات خدا ایمان نمی آورند ، و پیامبران را به ناحق می کشند و مردمی را که از روی عدل فرمان می دهند می کشند ، به عذابی دردآور بشارت ده

ترجمه انگلیسی

.Surely (as for) those who disbelieve in the communications of Allah and slay the prophets unjustly and slay those among men who enjoin justice, announce to them a painful chastisement.

تفسیر آیه

 ان الذین یکفرون بایات الله ... کلام در این آیه هر چند سیاقی جدید و ابتدائی دارد و لیکن در عین حال خالی از اشاره ، و بلکه خالی از بیان تهدید آخر آیه قبلی نیست ، چون مضمونش با وضع اهل کتاب و مخصوصا یهودیان منطبق است . دو جمله یکفرون ، و یقتلون استمرار را می رساند و دلالت دارد بر اینکه کفر به آیات خدا آنهم کفر بعد از بیان و به انگیزه بغی و نیز کشتن انبیا که معلوم است کشتنی است بدون حق و همچنین کشتن آنهائی که به سوی عدل و قسط دعوت نموده ، از ظلم نهی می کنند عادت همیشگی ایشان است همچنان که تاریخ زندگی یهود از بدو پیدایش سرشار از این جنایات است می بینیم که گروه بسیاری از انبیا و عابدان بنی اسرائیل که ایشان را امر به معروف و نهی از منکر می کردند به دست خود آنان کشته شدند و همچنین نصارا که آنها هم کم و بیش این راه را رفتند. و جمله : فبشرهم بعذاب الیم تصریح به شمول غضب الهی و تهدید به نزول عذاب است ، و منظور از آن تنها عذاب آخرت نیست ، به دلیل اینکه دنبالش می فرماید : اولئک الذین حبطت اعمالهم فی الدنیا و الاخره ... پس در آیه مورد بحث ، هم به عذاب آخرت تهدید شده اند و هم به عذاب دنیا ، عذاب آخرتشان عذاب آتش ، و دنیائیشان کشته شدن و آواره گشتن و از بین رفتن اموال و جانهایشان بود ، و نیز عذاب دیگرشان این بود که خدا دشمنی را در بین آنان تا روز قیامت قرار داد ، که خدای تعالی در کتاب عزیزش همه اینها را ذکر کرده . و اینکه فرمود : اولئک الذین حبطت اعمالهم فی الدنیا و الاخره ، و ما لهم من ناصرین دو نکته را افاده می کند : اول اینکه : اگر انسان کسی را به جرم اینکه امر به معروف و نهی از منکر می کند به قتل برساند اعمال نیکش همه حبط و بی اجر می شود. دوم اینکه : در روز قیامت مشمول شفاعت نمی گردد. الم تر الی الذین اوتوا نصیبا من الکتاب ... این آیه شریفه می خواهد بفرماید : اهل کتاب از بغی و ایجاد اختلاف در دین دست بر نمی دارند ، برای اینکه هر وقت به ایشان پیشنهاد می شود که تسلیم حکم کتاب خدا شوند ، پشت می کنند و زیر بار نمی روند و این نیست مگر به خاطر اینکه به این گفتار خود مغرور شده اند ، که می گفتند : لن تمسنا النار ، و خلاصه به چیزی مغرور شدند که هیچ سندی بر آن ندارند ، و آنرا به خدا افترا می بندند. و مراد از کسانی که نصیبی از کتاب دارند همان اهل کتابند ، و اگر نفرمود : الذین اوتوا الکتاب ... و به جای آن فرمود : اوتوا نصیبا من الکتاب ، برای این بود که بفهماند آن مقدار اطلاعی که از کتاب دارند همه معارف کتاب نیست . بلکه مقداری از آن است و یقتلون الذین یامرون بالقسط من الناس ، آنگاه فرمود : ای ابا عبیده ! بنی اسرائیل در یک ساعت چهل و سه پیامبر را کشتند ، عابدان بنی اسرائیل که این را دیدند صد و دوازده نفر از آنان قیام نموده ، کشندگان انبیا را امر به معروف و نهی از منکر کردند ، و بنی اسرائیل همه آنانرا تا آخر روز به قتل رساندند ، و آیه نامبرده راجع به این واقعه است . مولف : این معنا در الدر المنثور هم از ابن جریر ، و ابن ابی حاتم از ابی عبیده ، روایت شده است  و در الدر المنثور که ابن اسحاق ، و ابن جریر ، و ابن منذر ، و ابن ابی حاتم ، از ابن عباس روایت کرده اند که گفت : روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) در بیت المدراس  بر جماعتی از یهود درآمد ، و ایشان را به سوی خدا دعوت فرمود : نعمان بن عمرو ، و حرث بن زید ، پرسیدند ای محمد تو چه دینی داری ؟ فرمود ملت و کیش ابراهیم ، که دین او دین من است ، گفتند ابراهیم هم که یهودی بود ، فرمود : تورات خود شما بین ما و شما حاکم باشد ، تورات را بیاورید و ببینید آیا ابراهیم را یهودی می داند ؟ یهودیان از آوردن تورات امتناع ورزیدند ، در اینجا بود که آیه شریفه : الم تر الی الذین اوتوا نصیبا من الکتاب ، یدعون الی کتاب الله ، لیحکم بینهم ... و غرهم فی دینهم ما کانوا یفترون نازل گردید مولف : بعضی از محدثین روایت کرده اند که آیه نامبرده در داستان رجم نازل شده که ان شاء الله ذکر این داستان در تفسیر آیه : یا اهل الکتاب قد جائکم رسولنا یبین لکم کثیرا مما کنتم تخفون من الکتاب خواهد آمد ، و هر دو روایت خبر واحدند ، که قوت و اعتباری را که باید داشته باشند ، ندارند.

منبع: http://qurankarim.blogfa.com/cat-25.aspx