قرآن تنها با مغزها و اندیشهها و ارواح انسانها سر و کار دارد و برترى چنین معجزهاى بر معجزات جسمانى احتیاج به توضیح ندارد.
قرآن مرز زمان و مکان را در هم شکسته و مافوق زمان و مکان قرار گرفته است. به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)، بلاگر«گلها» در یکی از پستهای وبلاگ خود ضمن بیان مطلب فوق، دربارهی جاودانگى و جهانى بودن قرآن مینویسد:
معجزات پیامبران گذشته و حتى معجزات خود پیامبر اسلام غیر از قرآن، روى نوار معینى از زمان، و در نقطه مشخصى از مکان و در برابر عده خاصى صورت گرفتهاست، سخن گفتن نوزاد حضرت مریم(علیهاالسلام) و زنده کردن مردگان و مانند آن بوسیله مسیح(علیه السلام) در زمان و مکان و در برابر اشخاص معینى بوده و چنانکه مىدانیم، امورى که رنگ زمان و مکان به خود گرفتهباشند، به همان نسبت که از آنها دورتر شویم، کمرنگتر جلوه مىکنند، و این از خواص امور زمانى است.
بلاگر در ادامه قرآن را معجزهاى میخواند که تنها با مغزها و اندیشهها و ارواح انسانها سر و کار دارد و برترى چنین معجزهاى بر معجزات جسمانى احتیاج به توضیح ندارد.
قرآن سند حقانیت جهانی اسلام |
هر چه رنگ زمان و مکان به خود نگیرد تا ابد و در سراسر جهان پیش خواهد رفت، بدیهى است که یک دین جهانى و جاودانى باید یک سند حقانیت جهانى و جاودانى هم در اختیار داشته باشد |
قرآن، بستگى به زمان و مکان ندارد و همانطور که 1400 سال قبل در محیط تاریک حجاز تجلى کرد، امروز بر ما تجلى مىکند بلکه گذشت زمان و پیشرفت علم و دانش به ما امکاناتى داده که بتوانیم استفاده بیشترى از آن نسبت به مردم اعصار گذشته کنیم، پیدا است هر چه رنگ زمان و مکان به خود نگیرد تا ابد و در سراسر جهان پیش خواهدرفت، بدیهى است که یک دین جهانى و جاودانى باید یک سند حقانیت جهانى و جاودانى هم در اختیار داشتهباشد.
نویسنده در پایان دربارهی روحانی بودن قرآن مینویسد: امور خارقالعادهاى که از پیامبران پیشین به عنوان گواه صدق گفتار آنها دیده شده معمولا جنبه جسمانى داشتهاست مانند: شفاى بیماران غیر قابل علاج، زنده کردن مردگان سخن گفتن کودک نوزاد در گاهواره، و... همه جنبه جسمى دارند و چشم و گوش انسان را تسخیر مىکنند، ولى الفاظ قرآن که از همین حروف و کلمات معمولى ترکیب یافته در اعماق دل و جان انسان نفوذ مىکند، روح او را مملو از اعجاب و تحسین مىسازد، افکار و عقول را در برابر خود وادار به تعظیم مىنماید.