در سیره آن حضرت، آورده اند که آن جناب خوشرو و خوشخو و فروتن بودند و خشن و تندخو و فحاش و عیبجو نبودند. کسی را، بیش از استحقاق، مدح نمی کردند. از چیزی که مطلوب و خوشایندشان نبود چشم می پوشیدند.
خود را از سه خصلت باز داشته بودند: جدال ، پرحرفی ، بیهوده گویی .
درباره مردم نیز از سه کار پرهیز می کردند:
هرگز کسی را سرزنش نمی کردند و از او عیب نمی گرفتند ؛ در جستجوی لغزش ها و عیب های مردم نبودند ؛ جز در جایی که امید به خیر داشتند، سخن نمی گفتند.