نام و دسته‏بندی سوره‏های قرآن در علوم قرآنی

«طِوال، عبارت است از هفت سوره از بقره تا توبه، منهاى سوره انفال. مفصّلات عبارت از 66 سوره کوچک قرآن است، بعد از سوره حجرات؛ یعنى از سوره «ق» آغاز مى‏شود تا پایان قرآن، به ‏اضافه سوره حمد که در اول قرآن قراردارد». این متن بخشی از نوشته‏ای است که بلاگر وب‏نوشت «تنزیل» به آدرس tanzeel.mihanblog.com درباره نام سوره‏های قرآن و دسته‏بندی‏های آن‏ها نوشته‏است.

نویسنده در ادامه مطلب فوق می‏نویسد: «حامدات» پنج سوره است که با «الحمدللَّه» آغاز مى‏شود که از این قرار است: 1.سوره فاتحه. 2. سوره انعام. 3. کهف. 4. سبأ. 5. فاطر. «مسبّحات» عبارتند از اِسراء، حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن و اعلى. «زهراوان» یا «زهراوین» به دو سوره قرآن اطلاق مى‏گردد: بقره و آل‏عمران. «معوّذتین» نام دو سوره آخر قرآن، یعنى فلق و ناس است که چون حضرت رسول(ص) با خواندن آن‏ها نوادگانش حسن و حسین(ع) را تعویذ مى‏کرد (به‏پناه خداوند مى‏سپرد) به ‏این نام‏ها خوانده‏ شده‏اند.

لفظ «آمثانى» در اصطلاح علوم قرآنى

تمام سوره‏هایى که بعد از سوره شعراء تا سوره حجرات قرار دارند و تعداد آیات آنها از صد کمتر است.

بلاگر در ادامه می‏نویسد: «مئون» یا «مئین» سوره‏هایى هستند که بیش از صد آیه دارند و عبارتند از سوره یونس تا سوره شعراء، منهاى سوره‏هاى ابراهیم، رعد، حجر، مریم، نور، فرقان که کمتر از صد آیه دارند. به‏اضافه سوره صافّات، جمعاً یازده سوره و نام آن‌ها از این قرار است: یونس، هود، یوسف، نحل، اِسراء، کهف، طه، انبیاء، مؤمنون، شعراء، صافّات.

در انتهای مطلب بلاگر به لفظ «آمثانى» در اصطلاح علوم قرآنى می‏پردازد و می‏نویسد: تمام سوره‏هایى که بعد از سوره شعراء تا سوره حجرات قرار دارند و تعداد آیات آنها از صد کمتر است. این سوره‏ها از سوره 27 (نمل) آغاز و تا سوره ‏49 (حجرات) ادامه پیدا مى‏کند، به‏استثناى سوره صافّات که 182 آیه دارد، و به ‏اضافه هشت سوره دیگر که تعداد آیات آن‏ها از صد کمتر است؛ یعنى انفال، رعد، ابراهیم، حجر، مریم، حج، نور، فرقان.

منبع: http://www.iqna.ir/news_detail.php?ProdID=52232