«از آنجا که قرآن یک سند عظیمالشان زبانى و یک اثر بسیار مهم ادبى است، شـایـد بتوان به ضرورت بحث و تحقیق از این زاویه نیز به آن نگریست و درباره آن بحث کرد». وبنوشت«تنزیل» به آدرس tanzeel.mihanblog.com در مطلبی با عنوان صورت و سبک قرآن به بررسی زبانی و ادبی قرآن پرداختهاست. تنزیل
نویسنده معتقد است قرآن، متنى مقدس است، و نمىتوان درباره آن، هـمـانـنـد سـایـر کـتـابها سخن گفت، یا آن را در معرض پژوهشهاى زبانشناسى آورد. ولى این را نیز ذکر میکند که: قرآن یک سند عظیمالشان زبانى و یک اثر بسیار مهم ادبى است، لذا شـایـد بتوان به ضرورت بحث و تحقیق از این زاویه نیز به آن نگریست و درباره آن بحث کرد.
ارزش موسیقایی قرآن |
قابلیت خوشخوانى قرآن و ترتیل و تغنى و همخوانى آن کم نظیر یا حتی بىنظیر میباشد |
بلاگر در ادامه مطلب به این نکته میپردازد که نثر قرآن در عصر جاهلیت و اوایل ظهور اسلام، سابقه و نمونه چندانى ندارد، حتی با شعر عربى که سابقه درخشانى دارد نیز، شباهتی ندارد. نویسنده در ادامه همین بخش با ذکر آیاتی از سوره یس و سوره الحاقه چنین میآورد: قرآن قول کسانى را که مىگویند قرآن شعر و پیامبر(ص) شاعر است، را به شدت نفى مىکند و مىفرماید که «به او شعر نیاموختهایم و سزاوار او نیست».
این وبلاگنویس در ادامه مینویسد: در قرآن، جوهر شعرى یعنى بیان ظریف و مجازى و انواع استعارهها و تمثیلات و تشبیهات هنرى بسیار است. با وجود این که نفوذ قرآن در شعر و ادب عربى و فارسى بسیار عظیم است، ولى قرآن شعر نیست.
نویسنده در قسمتی دیگر به ارزش موسیقایى کلمات و جملات قرآن اینگونه میپردازد: این کتاب، از دیرباز مورد توجه محققان بودهاست، بلاگر قابلیت خوشخوانى قرآن و ترتیل و تغنى و همخوانى آن را کم نظیر یا بىنظیر میداند.
بلاگردر پایان مینویسد: بیان اندیشه با رعایت توالى منطقى و مضمونى در کتابهاى دیگر، خطى است و شیوهی بـیـان انـدیـشـه قـرآن حـجـمى و حلقوى و بلکه کروى است، اگـر قـرآن مـىخـواسـت هـر مضمون را در جاى خود و از آغاز تا پایان، یـکبـار براى همیشه بیاورد، سبکاش عادى و شاید ملالآور مىشد و هرگز نمىتوانست همانند صورت فعلى، هنرى باشد.
http://www.iqna.ir/news_detail.php?ProdID=51795
منبع: