بررسی 12 نام «قرآن» در وبلاگ «نشریه قرآنی»

وب‏نوشت نشریه‏ی قرآنی به آدرس tebyan2.blogfa.com در مطلبی به بررسی نام‌های قرآن پرداخته‏است و آن‌ها را بدین ترتیب بیان می‏کند:«قرآن، تنزیل، حدیث، موعظه، تذکره، ذکری، حکم، نور، حبل، رحمت، قصص و حق».

نویسنده در توضیح اولین نام به «قرآن» می‏پردازد و این آیه را ذکر می‏کند که:« إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَقُصُّ عَلَی‏ بَنِی إِسْرَائِیلَ أَکْثَرَ الَّذِی هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ(نمل آیه 76)»؛ «این قرآن بیشتر چیزهایى را که بنى اسرائیل در آن اختلاف دارند براى آنان بیان مى‌کند».

دلیل نام حق

حق در برابر باطل است و چون قرآن شریف از بین برنده و مقابل باطل است آن را حق گویند

وی در ادامه می‏آورد که مفسران در معنای کلمه قرآن اختلاف کرده‏اند؛ نظر«عبدالله بن عباس» را صحیح‏ترین قول دانسته‏اند که می‏گوید: قرآن بر وزن رجْحان و نقْصان و خسْران که مصدر فعل (قَرَأبَقْرَء) به معنای پیروی کردن است، همچنان که تلاوت نیز به همین معنا به‌کار می‏رود. زیرا خواننده قرآن در حال خواندن از حروف و اعراب آن پیروی می‏کند.

بلاگر به تفسیر «قتادة» اشاره می‏کند و می‏نویسد: قرآن از واژه (قرأت الشیی) یعنی چیزی را جمع کردم و بعضی از آن را به بعضی دیگر ضمیمه نمودم‚ پس قرآن یعنی جمع‏آوری. در ادامه به سخن دیگری اشاره می‏کند که بعضی می‏گویند قرآن از واژه (قَرَبْت الماء فی الحوضِ) یعنی آب را در حوض جمع کردم‚ است. در پایان بلاگر مجددا متذکر می‏شود که قول «ابن عباس» صحیح‏تر است. اگرچه هر دو به معنای «جمع کردن» برمی‏گردد.

در ادامه مطلب نویسنده نام‌های دیگری از قرآن را با ذکر آیات و احادیثی بیان می‏کند. وی در مورد «تنزیل» به آیه 80 سوره واقعه اشاره می‏کند که خداوند می‏فرماید: «قرآن فرو فرستاده از جانب پروردگار جهانیان است». دیگر نام قرآن که نویسنده به آن اشاره می‏کند «حدیث» است که با ذکر آیه 23 سوره زمر «خداوند نیکوترین سخن نور را فروفرستاد.....» به آن می‏پردازد که حدیث ضدقدیم است.

موعظه نام دیگری است که بلاگر با اشاره به آیه 57 سوره یونس؛ «همانا موعظه‏ای از جانب پروردگارتان برای شما آمد و شفای دردهای درونی است...» ‚ توضیح می‏دهد که موعظه مصدر«وَعَظَ» می‏باشد. نویسنده در ادامه به نام‌های دیگر مثل «تذکره» ‚ «ذکری» ‚ «حکم» اشاره می‏کند.

وب‏نویس در توضیح نام «نور» این آیه از سوره اعراف را می‏آورد که« او پیروی می‏کنند از نوری که با پیامبر است و با او نازل شده است....(اعراف آیه 157)» و در ادامه می‏نویسد که قرآن را نور خوانند، زیرا در تاریکی‏های شک و شرک به وسیله آن بندگان سیر نمایند. چنان که به‌وسیله نور در شب تاریک طی طریق می‏کنند.

نام دیگر قرآن: «حبل»

قرآن را بدین سبب حبل خوانند که هر کس به آن تمسک جوید از افتادن در غرقاب گمراهی نجات می‏یابد،

نویسنده سپس به نام دیگر یعنی «حبل» می‏پردازد که در آیه 103 سوره آل‏عمران آمده‏است «همگی به ریسمان خدا در آویزید....». وی‏ادامه می‏دهد که قرآن را بدین سبب حبل خوانند که هر کس به آن تمسک جوید از افتادن در غرقاب گمراهی نجات می‏یابد، همچون ریسمان که وسیله نجات است. نویسنده سپس به دو نام دیگر یعنی «رحمت» و «قصص» اشاره می‏کند.

بلاگر در پایان این مطلب به نام «حق» اشاره می‏کند و می‏آورد « وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ(حاقه آیه 51)»؛«و براستی که آن یقین ثابت است». سپس ادامه می‏دهد که حضرت حق، قرآن را حق تعبیر نموده زیرا درست و حقیقت است؛ وقتی می‏گویند «حق الامر» یعنی صحیح و ثابت است. قول دیگر این است که حق در برابر باطل است و چون قرآن شریف از بین برنده و مقابل باطل است آن را حق گویند.

منبع: http://www.iqna.ir/news_detail.php?ProdID=54083